တစ္ရက္မွာေပါ့.....
မေမွ်ာ္လင့္ပဲရခိုင္ကိုကြ်န္ေတာ့္စိတ္ေတြခရီးနွင္လို႕
ၿမင္ေနရတဲ့အိမ္အလံုး
အလံုးေတြ
တဒဂၤေလးအတြင္းမွာပဲ
မီးခိုးေငြ႕ေတြအၿဖစ္ေၿပာင္းလဲသြားခဲ့ႀကရ
ဒီလိုနဲ႕ပဲ
ခဏခဏေနာက္ၿပန္လွည့္လွည့္ႀကည့္မိတဲ့
ကြ်န္ေတာ့္မ်က္လံုးေတြေ၀၀ါးလို႕
စိတ္ထဲမွာလည္းနာက်ည္းမႈ႕ေတြနဲ႕ခရီးနွင္ေနခဲ့ေပါ့......။
ဒါ....အမိၿမန္မာၿပည္မွဟုတ္ရဲ႕ေသးပါရဲ႕လား
ဟုတ္ပါတယ္....
ဒါ...ငါတို႕ပိုင္တဲ့အမိၿမန္မာၿပည္ကရခိုင္ေၿမပဲေလ
ဒါတို႔ၿပည္ဒါတို႔ေၿမဆိုတဲ့
စာသားေလးအသက္ရွင္သန္ေနေသးရဲ႕လား
ေၿမေပၚကၿပာပံုေတြထဲမွာ
မဲေမွာင္ၿပီးကြ်မ္းေလာင္ေနတဲ့ရုပ္အေလာင္းေတြ
ဒါ...တကယ့္ကိုအေသအခ်ာပါပဲ
ရခိုင္ေတြရဲ႕က်ဆံုးသြားတဲ့၀ိညာဥ္အမည္နာမေတြပါပဲ........။
လူမပီသတဲ့အယူ၀ါဒမတူတဲ့
လူ႕....အယုတ္တမာေတြရဲ႕
စနစ္တက်ရက္စက္တတ္ခဲ့မႈ႕ေတြေႀကာင့္
ငါတို႕တိုင္းရင္ညီအစ္ကို
ေမာင္နွမေတြက်ရံႈးရၿပီေပါ့......။
ကြ်န္ေတာ္ေလ....
ဟိုး.......အေ၀းဆီကိုေငးေမာလြမ္းဆြတ္ႀကည့္ေနမိေနရင္း
အမည္မဲ့တဲ့သက္ၿပင္းေတြေလထုထဲတဟူးဟူးလႊင့္ထုတ္ပစ္လို႔
၀မ္းနည္းစြာနဲ႕နႈတ္ကတစ္ဖြဖြရြတ္ေနမိရဲ႕
ရခိုင္တို႕ေရ....
သင္တို႕ဟာအခုလိုပဲက်ရံႈးေနႀကရေတာ့မွာလား
ၿမတ္ဗုဓၵရဲ႕အေသြးေတြအသားေတြၿပႀကပါေတာ့လား........။
ဥဴးဥတၱမရဲ႕စိတ္ဓါတ္သတၱိေတြၿပႀကပါေတာ့လား.............။
အေနာ္ရထာရဲ႕စိတ္ခြန္အားေတြေမြႀကပါေတာ့လား.........။
ဗိုလ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕စိတ္ဓါတ္သတၱိေတြၿပႀကပါေတာ့လား..။
တလူလူလြင့္ေနတဲ့မီးခိုးေငြ႕ေတြႀကားမွာ
ရီေ၀တဲ့ေၿခလွမ္းေတြနဲ႕
စီးက်လာေနတဲ့မ်က္ရည္ေတြထုဆစ္ခဲ့ရင္းသာ...........။။။။။။။။။။။။
0 comments:
Post a Comment